Op Tweede Paasdag 28 maart wordt de vijftigste editie van de Grote Ronde van Gerwen verreden. Ter ere van deze speciale gelegenheid is een prachtig jubileumboek samengesteld met honderden foto’s van Persbureau van Eindhoven, Theo van Sambeek en Gerard Wolfs en verhalen van Cees van Keulen en Gerben van den Broek. In de aanloop naar de jubileumronde van Gerwen worden op Brabant Cycling alvast een aantal verhalen uit dit boek gepubliceerd. Vandaag het interview met Frank Kersten, die door de Ziekte van Lyme een mooie carrière vroegtijdig moest beëindigen.
Frank Kersten: ‘Mijn lijf wilde na mijn ziekte niet meer meewerken’
Door Gerben van den Broek
Bron: Brabant Cycling en Jubileum Boek 50 jaar Grote Ronde van Gerwen
Twee keer mocht Frank Kersten (1967) het podium beklimmen in de Ronde van Gerwen. In 1986 finishte hij in het shirt van Jo van Aarle als tweede achter Jan Burgmans en in 1992 kwam hij in het shirt van wielerclub Het Zuiden als winnaar over de meet. In de tussenliggende periode koerste Kersten drie jaar voor de ijzersterke profploeg PDM. Omdat hij bij een val in Amerika de ziekte van Lyme opliep kwam er uiteindelijk een vroegtijdig einde aan zijn wielerloopbaan.
De 49-jarige Kersten zit er ontspannen bij in zijn bedrijfspand in Oirschot. Vol passie vertelt hij over de avonturen die hij heeft beleeft als renner. “Al op vierjarige leeftijd ging ik mee naar het wielrennen kijken als mijn broer Leon moest fietsen en toen ik acht was reed ik zelf mijn eerste wedstrijdjes. In totaal heb ik in mijn carrière zo’n 125 koersen gewonnen.”
Voorcontract bij PDM
Frank Kersten debuteert in 1986 bij Jo van Aarle bij de amateurs. Dat jaar finisht hij als tweede in Gerwen. “Ik zou de sprint aantrekken voor mijn teamgenoot Tiny Borgers, die graag wilde winnen. Maar dat liep niet helemaal goed en daardoor ging Jan Burgmans er uiteindelijk met de zege vandoor.” Als eerstejaars amateur wordt hij achter John Talen tweede op het NK, tweede in de Drielandenomloop en tweede in de Ronde van Midden-Nederland. Het levert hem een voorcontract bij PDM op. In 1987 rijdt Kersten nog een seizoen voor Jo van Aarle om verder te rijpen. Maar met de nieuwe ploegleider Frits Schür, die dat seizoen als opvolger van Piet van der Kruijs is aangetrokken, klikt het allerminst. De sluimerende vete tussen Kersten en Schür komt tot ontploffing in Olympia’s Tour. “Ik won in die koers nog wel de proloog, maar een paar dagen later brak mijn moraal. Schür liep me de hele week af te zeiken en ik kon elke dag de sprint aantrekken. In de etappe naar Lunteren, waar ‘s avonds de beslissende tijdrit werd verreden, besloot ik niet naar hem te luisteren en mijn gemak te houden. Na de etappe was de boot aan. Hij eiste dat ik mijn excuses aan de ploeg zou maken, omdat ik de sprint niet had aangetrokken. Maar ik kon die avond de ronde gaan winnen en weigerde om excuses te maken. Ik had ook nog zoiets als eigenwaarde. Daarop werd ik door hem uit koers gezet. Mijn tijdritfiets en gewone fiets waren op slot gelegd. Uiteindelijk heb ik op de fiets van John van den Akker, die veel te klein was, de tijdrit toch nog gereden en finishte ik als tiende in de rit. Maar daarna was het over bij Jo van Aarle en ben ik voor de nationale selectie gaan rijden.”
Ziekte van Lyme
In 1988 maakt hij zijn profdebuut bij PDM. “Ik begon als knecht, puur om ervaring op te doen tussen de grote jongens in de ploeg. Reed gaten dicht voor de kopmannen. Binnen de ploeg waren ze tevreden over mij.” In zijn tweede seizoen zou hij meegaan naar de Tour de France, maar het liep allemaal heel anders. Bij een valpartij in het Zuid-Amerikaanse Venezuela kwam hij in een sloot terecht en liep door een tekenbeet de ziekte van Lyme op. Als gevolg daarvan lag Frank drie weken in coma en verloor hij 17 kilogram lichaamsgewicht. Zeven weken was hij geheel verlamd en hij kreeg zelfs te horen dat hij nooit meer zou kunnen lopen. Uiteindelijk kwam het toch nog goed met zijn gezondheid, maar zijn profcarrière was voorbij. “Ik heb nog wel enkele jaren geprobeerd terug te komen aan de top, maar mijn lijf wilde niet meer. In die tijd was ik niet te genieten voor mijn omgeving.” Frank Kersten won in 1993 nog wel de Ronde van Gerwen. “Bij de amateurs ging het nog wel, maar ik miste de laatste tien procent van mijn mogelijkheden om ook bij de profs goed mee te kunnen doen.”
Motorrijder met wielerfotograaf achterop Inmiddels is Kersten als projectontwikkelaar succesvol actief in Tsjechië en Slowakije. “In mijn werk heb ik ook wel eens te maken met tegenslagen, maar door het wielrennen ben ik dusdanig gevormd dat ik meestal net iets meer kan hebben dan de rest van de wereld.” Verder is hij sinds vorig jaar weer terug in het peloton als motorrijder voor wielerfotografen. “Vorig jaar heb ik daar zelfs een nieuwe motor voor aangeschaft. Motorrijden is al 30 jaar een hobby van mij en ik vind het geweldig mooi om op deze manier weer in koers te zitten.”